uratować komuś życie

См. также в других словарях:

• życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… …   Słownik języka polskiego

• uratować — dk IV, uratowaćtuję, uratowaćtujesz, uratowaćtuj, uratowaćował, uratowaćowany «ocalić, uchronić kogoś od nieszczęścia, śmierci, zguby; uchronić coś od zniszczenia, ruiny» Uratować komuś życie, zdrowie. Uratować kogoś od śmierci, od nieszczęścia.… …   Słownik języka polskiego

• życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… …   Słownik frazeologiczny

• śmierć — 1. Biała śmierć a) «narkotyki, zwłaszcza kokaina»: Wobec wynikającego z handlu narkotykami oczywistego zagrożenia życia i zdrowia milionów obywateli, Stany Zjednoczone postanowiły przeznaczyć poważne środki finansnowe za walkę ze źródłem białej… …   Słownik frazeologiczny

• wydrzeć — dk XI, wydrzećdrę, wydrzećdrzesz, wydrzećdrzyj, wydrzećdarł, wydrzećdarty wydzierać ndk I, wydrzećam, wydrzećasz, wydrzećają, wydrzećaj, wydrzećał, wydrzećany 1. «szarpnięciem oddzielić coś od czegoś, wyrwać, oderwać» Wydrzeć kartkę z zeszytu.… …   Słownik języka polskiego

• głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

• dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …   Słownik języka polskiego

• twarz — 1. Blada twarz «w literaturze o tematyce indiańskiej: człowiek białej rasy»: Tędy miał jasnowłosy Jeleń Rączy wybiegać wprost do wodopoju, jeszcze przed wschodem słońca, gdy blade twarze w domu, powyżej obozu, spać będą snem mocnym, borsuczym. M …   Słownik frazeologiczny

• czynić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, czynićnię, czynićni, czyń, czynićniony {{/stl 8}}– uczynić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podniośle: robić, stwarzać, powodować coś : {{/stl 7}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• spokój — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. spokójkoju, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan równowagi psychicznej, harmonia wewnętrzna, pogoda ducha; brak oznak zdenerwowania, niepokoju, umiejętność opanowania się,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wynieść — dk XI, wynieśćniosę, wynieśćniesiesz, wynieśćnieś, wynieśćniósł, wynieśćniosła, wynieśćnieśli, wynieśćniesiony wynosić ndk VIa, wynieśćnoszę, wynieśćsisz, wynieśćnoś, wynieśćsił, wynieśćnoszony 1. «niosąc usunąć coś skądś, wziąć coś skądś i… …   Słownik języka polskiego